تغییرات مهم ASCE 7-22 در بخش الزامات طراحی لرزه‌ای برای سازه‌های ساختمانی (فصل 12)

ویرایش 2022 از استاندارد ASCE 7 با تغییراتی به نسبت نسخه 2016 همراه بوده است. برخی از این تغییرات قابل‌توجه هستند.
در ادامه چند مورد مهم از این تغییرات ارائه می‌گردد.

1- اضافه شدن سیستم دیوارهای کوپله با ضریب رفتار 8، ضوابط طراحی لرزه‌ای این دیوارها نیز در ACI 318-19 ارائه شده است.

2- کاهش شدت سختگیری در تعریف دیافراگم صلب که شرط نامنظمی پیچشی از آن برداشته شده است.

3- کنترل نامنظمی پیچشی (ضریب TIR) در سقف‌های نیمه صلب باید با فرض صلب بودن سقف انجام شود.
همچنین در سازه‌هایی که به روش دینامیکی طیفی تحلیل می‌شوند، می‌توان از روش استاتیکی این کنترل را انجام داد.

4- نامنظمی‌ها در پلان با تغییرات قابل‌توجه همراه بودند. در نامنظمی پیچشی ضابطه جدیدی اضافه شده است که
عملاً استفاده از تک دیوار برشی را نامنظم پیچشی می‌داند. این استاندارد بیان می‌کند که چنانچه 75 درصد مقاومت جانبی طبقه در مرکز جرم یا در یک سمت مرکز جمع مهیا شده باشد، سازه نامنظم پیچشی محسوب می‌شود.

5- اضافه شدن ضریب TIR (نامنظمی پیچشی) بیشتر از 1.6 که محدودیت استفاده از جابجایی فیزیکی مرکز جرم در تحلیل‌های دینامیکی را الزامی می‌کند. (قبلا در این پست به این مشکل اشاره شده بود)

6- حذف نامنظمی جرمی طبقه از ضوابط نامنظمی در ارتفاع.

7-  تغییر ضابطه مربوط به الزام استفاده از 100-30 که تقریباً مشابه استاندارد 2800 فعلی شده است! همچنین صراحتاً عنوان شده است، که در طراحی فونداسیون، چنانچه نامنظمی در پلان عامل اعمال قاعده 100-30 باشد می‌توان از آن صرف‌نظر کرد.

8- کنترل دریفت طبقات باید با حضور بارهای ثقلی قابل‌انتظار انجام شود. بار ثقلی قابل‌انتظار برابر 1.0D+0.5L است که البته مقدار ضریب  بار زنده نیز بسته به میزان آن قابل کاهش است. به عبارتی ترکیب بار 1.0D+0.5L±E برای کنترل دریفت باید استفاده شود.

9- اعمال ضریب نامعینی برابر 1.3 در سازه‌های با نامنظمی پیچشی شدید (TIR>1.4) زمانی الزامی است که سازه در هر دو جهت نامنظمی پیچشی شدید داشته باشد. همچنین چنانچه در یک طبقه نامنظمی وجود داشته باشد، کل ساختمان باید نامنظم فرض شود.

برگرفته شده از وبسایت شخصی مهدی صالح